Komu Bóg dał fizyczną władzę nad ludźmi?

Najkrótsza i prawdziwa odpowiedź brzmi – nikomu!
Wszyscy, którzy twierdzą inaczej to słudzy Szatana, oni nie pochodzą od Boga. I nie czynią tego z niezrozumienia Ewangelii, ale ze świadomego oszustwa ewangelicznego dla ciemnego ludu. Powołują się na rozprawę sądową Jezusa Chrystusa przed trybunałem Piłata. Jednak ta w żaden sposób do tego nie uprawnia.
Paweł jako pierwszy wykorzystał rozprawę Jezusa przed trybunałem Piłata w swoim Liście do Rzymian. I zrobił to bez najmniejszych skrupułów. A oto w skrócie przebieg tejże rozprawy wg. Ewangelii Jana:
„Piłat wrócił do pretorium i kazawszy zawołać Jezusa zapytał go: *Ty jesteś królem żydowskim?* Jezus odrzekł: *Czy mówisz to od siebie, czy też inni donieśli ci to o mnie?* A Piłat na to: *Czy ja jestem Żydem? Naród twój i przedniejsi kapłani wydali cię w moje ręce. Co uczyniłeś?* Jezus odrzekł: *Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi pewnie stoczyliby walkę, abym nie został wydany w ręce Żydów; lecz królestwo moje nie jest z stąd*. Rzekł tedy Piłat do niego: *A więc jednak jesteś królem?* Jezus odrzekł: *Tak, ja jestem królem. Na to narodziłem się i na to przyszedłem na świat, aby prawdzie dać świadectwo. Każdy kto kocha prawdę, słucha głosu mego*”. 18. 33-37 Ew Jana.
Aby zrozumieć sens wywodu Jezusa, musimy zdać sobie sprawę, że przed Piłatem stoją dwie istoty: Jezus i Chrystus.
Jezus, który od momentu narodzenia się, był wybrany na tego w kogo wstąpi Chrystus. Zaś podczas wyjścia zeń Chrystusa, poniesie męczeńską śmierć, jako ostatnia ofiara oddana Bogu z ludzi. Taki los Jezusowi był wyznaczony przez samego Boga Ojca – po to się narodził.
Jednak wbrew powszechnemu mniemaniu, ani Jezus, ani jego matka o tym nie wiedzieli. Jezus dowiedział się o swoim losie dopiero w momencie przyjścia na świat Chrystusa, który wstąpił weń podczas chrztu w Jordanie.
Wówczas Jezus miał już skończone dwadzieścia dziewięć lat i dowiedział się całej prawdy o tym co go czeka. Od tego momentu stał się Synem Bożym, a Chrystus stał się Synem Człowieczym.
Jezus Bogiem był przez 1260 dni!
Zatem prawdą jest to co mówił, że jest królem. Jednak królestwo jego faktycznie nie było z tego świata. Jego prawdziwi słudzy to aniołowie w Niebie. Jednak tu na Ziemi nie był królem ludzi. Chociaż niektórzy uczniowie i ci, którzy mu uwierzyli tak myśleli. Chrystus na Ziemi był królem prawdy. I dla niej miał zbudować swoje ziemskie królestwo ale w światłości – w duchu.
Dzisiaj niektórzy Polacy chcą uczynić zeń króla Polski. Jednak jest to głupie pojęcie wiary w Boga Prawdziwego.
Jezus nie spodziewał się, że Bogiem będzie tylko 1260 dni. Liczył, że tragiczny los jakiego ma doświadczyć przeciągnie się w czasie. Miał nadzieję, że Chrystus w nim, dłużej będzie mógł dawać świadectwo prawdzie.
Jednak wroga postawa kapłanów żydowskich i podburzanego tłumu, spowodowały, że Chrystus musiał wracać szybciej.
Dlatego ani Jezus, ani Chrystus nie zrobili niczego wbrew Bogu Ojcu. Jezus robił wszystko, aby Chrystus mógł opuścić go w chwale, aby wola Boża wypełniła się. Zaś Chrystus nie pozwolił aniołom swoim cokolwiek czynić w tej sprawie.
„*Skąd ty jesteś?* Lecz Jezus nie udzielił mu żadnej odpowiedzi. Wtedy rzekł doń Piłat: *Mnie nie dajesz odpowiedzi? Czy ty nie wiesz, że mam władzą przywrócić ci wolność i mam władzą ukrzyżować cię?* Odrzekł Jezus: *Nie miałbyś nade mną żadnej władzy, gdyby ci nie dano z wysoka; dlatego też ten, który wydał mnie w twoje ręce, ponosi dużo większą winę*”. 19. 10-11 Ew Jana.
Jezus Chrystus mówi jednoznacznie; władza nad nim została dana Piłatowi z wysoka, czyli od Boga. I w żadnym wypadku nie odnosi się to do całej władzy jaką Piłat posiada, bo ta została dana mu przez cesarza.
To Syn Człowieczy wypełniając wolę Ojca sprawił, że Piłat mógł go sądzić. Bo przecież mógł pozbawić go tej władzy ukrywając się gdzieś na pustyni. Jednak Bóg już zdecydował o powrocie Chrystusa do Nieba.
W tej sytuacji Jezus w żaden sposób nie mógł pozostać przy życiu, bo nie byłby już Bogiem.
Zaś w  przypadku ukrywania się Syna Człowieczego, pobyt Chrystusa na Ziemi pozbawiony byłby sensu.
Szczególną uwagę warto zwrócić na te słowa Jezusa:
„Ten, który wydał mnie w twoje ręce ponosi dużo większą winę.” A więc nie Piłat, który wydał wyrok śmierci, nie żydzi, którzy doń go przywiedli, ani nie Judasz, który go „zdradził’.
Całą winę za śmierć Jezusa ponosi Bóg, bo taki był Boży plan, od samego początku misji Chrystusa na Ziemi.